Beeldmerk klein zonder ondertitel

Ook uw partner, kinderen, vrienden, collega's en anderen in uw omgeving maken door uw amputatie een verliesverwerkingsproces door. Immers, ook zij zullen afscheid moeten nemen van het beeld dat zij van u hadden. Zij zullen eraan moeten wennen dat niet alles meer mogelijk is. Oude vertrouwde rituelen, zoals samen boodschappen doen of een wandeling in het bos, zijn plotseling niet meer zo vanzelfsprekend. Uw naasten zullen dingen zonder u moeten gaan doen of samen met u op zoek moeten gaan naar alternatieven.

Evenwicht

‘Het is soms lastig om samen een evenwicht te vinden tussen ‘zorgen voor’ en je eigen dingen blijven doen. Hein blijft graag thuis en in eerste instantie sloot ik me daar natuurlijk bij aan, maar op een gegeven moment merkte ik dat dat voor mij niet genoeg was. Het was best een stap om Hein alleen te laten, hij had daar echt moeite mee. Maar ik ging toch, eerst een paar uur en toen steeds wat langer. Mijn advies: zorg dat je niet alleen mantelzorger bent, want dan verlies je te veel van je eigenheid. En ga die discussie ook echt met elkaar aan.’

Het is goed om te weten dat het proces van verwerking van u en uw naasten vrijwel nooit in hetzelfde tempo verloopt. Hierdoor kan het gebeuren dat u elkaar (tijdelijk) niet goed begrijpt of niet kunt steunen. Wat ook vaak gebeurt is dat de partner van de persoon die de amputatie heeft ondergaan zichzelf de eerste tijd sterk houdt en zichzelf wegcijfert. Het kan dat de partner dan later - soms pas lang na de revalidatie - alsnog een verwerkingsproces doormaakt. Het is goed om te weten dat dit allemaal normaal is.
Zie ook Emoties en verwerking.

Ondersteuning voor naasten

Vaak gaat alle aandacht in eerste instantie uit naar degene die de amputatie heeft ondergaan, maar ook uw partner of andere naasten kunnen behoefte hebben aan ondersteuning en een luisterend oor. Dat kan een gesprek met een goede vriend of vriendin zijn, maar zij kunnen ook voor steun en hulp bij professionals terecht, zoals de leden van het revalidatieteam of uw huisarts, die eventueel kan doorverwijzen naar maatschappelijk werk of een psycholoog.  

Zoek hulp

Ik zou het iedereen aanraden: zoek er hulp bij! Dat heeft mij er doorheen getrokken. Je moet ook als partner een vertrouwenspersoon hebben en een plek waar je je emoties kwijt kunt. Dat helpt. En verder adviseer ik om er veel over te praten. Geef uitleg, vertel hoe het is.’